ديابت شايعترين بيماري آندوکريني است.بسیاری از کل جمعيت جهان را افراد ديابتي تشکيل ميدهند که نيمي از آنها از وجود ديابت خود بياطلاع ميباشند.در کشور ما بيش از ³ ميليون نفر مبتلا به ديابت ميباشند. در جهان بيش از ° ²ميليون نفر مبتلا به ديابت ميباشند. ديابت يکي از ريسک فاکتورهاي مهم بيماريهاي زير در جهان است: ايسکميک قلبي، بيماريهاي عروق پريفرال، نارسائي کليه، کوري. اين بيماري علاوه بر صدمات جسماني و روحي- خسارات هنگفت مالي نيز به همراه دارد. درمبارزه با ديابت دو مساله مهم را بايد در نظر داشت. اول پيشگيري از بيماري، دوم درمان به موقع و جلوگيري از پيشرفت بيماري.ديابت به دو دسته وابسته به انسولين IDDM و غيروابسته به انسولين NIDDM تقسيم ميشود.ورزشعلاوه بر اينکه قدم نخست در درمان ديابت بخصوص ديابت نوع ² محسوب ميشود در کاهش خطرات ساير ريسک فاکتورهاي همراه نظير فشار خون، هيپرليپيدمي و احيانا کاهش تعداد يا قطع سيگار موثر ميباشد. ورزش در تمام اشکال ديابت و مراحل مختلف بيماري با رعايت تغذيه متعادل و متناسب و اجراي درمان صحيح در حفظ وزن طبيعي و بهبود جريان خون در دست و پا و کاهش چربي و قند اضافي خون اهميت بسزائي دارد.قند خون اکثر بيماران ميانسال را ميتوان با اجراي فعاليت کافي و منظم عضلاني با کمترين دوز داروي خوراکي ضد ديابت (سولفونيل اوره و بيگوانيدها) به خوبي مهار کرد. بيماراني که تحت درمان با انسولين قرار دارند با کمک ورزشهاي سبک روزانه ميتوانند مصرف انسولين خود را به حداقل کاهش دهند.ورزشهاي طولاني و خستهکنندهي عضلاني ممکن است قند خون بيماران ديابتي را که به علت عدم توجه به رژيم غذائي يا درمان صحيح در شرايط نامساعدي بسر ميبرند افزايش ميدهد و ممکن است به ميزان اسيد چرب آزاد موجود در خون بيفزايد و موجب افزايش ميزان ترکيبات کتوني در خون شود.فيزيولوژي اثر ورزشورزش گلوکز و گليکوژن را در داخل ماهيچههاي بدن ميسوزاند (اين پديده در صورتي رخ ميدهد که ديابت کنترل شده باشد) و در حين و بعد از ورزش قند خون وارد ماهيچهها ميگردد و تراز گلوکز و گليکوژن را به حد طبيعي ميرساند.ورزش بيماران ديابتي به صورت تمرينهاي هوازي ميباشد (فعاليتهائي که با مصرف اکسيژن توام است) اين نوع تمرينها دستگاههائي را که براي سلولهاي بدن اکسيژن تهيه ميکنند فعال ميسازد. به دنبال انجام تمرينهاي هوازي تغييرات سودمند و مفيدي در ريهها، قلب و عروق خوني ايجاد ميشود. با انجام تمرينهاي هوازي بدن هواي بيشتري را به داخل ريهها منتقل ميکند. بهترين تمرين هوازي دويدن در مسافت طولاني و با آهنگ آرام ميباشد.اين تمرينها شامل اسکي، صحرانوردي، شنا، دويدن آرام، دوچرخهسواري، پيادهروي ميباشند.فوايد برنامهي منظم ورزشي در درمان بيماران ديابتي±- افزايش حساسيت سلولها به انسوليناگر ورزش در شرايط مناسب صورت گيرد يعني بيمار قند خون به نسبت کنترل شده داشته باشد غلظت گلوکز پلاسما را ثابت نگه ميدارد که علت اين رويداد توازن بين برداشت گلوکز توسط عضلات و….
این مقاله در ۱۴صفحه و به قیمت ۳۵۰۰تومان می باشد.
برای خرید و دانلود مقاله می توانید از لینک زیر اقدام کنید
برچسب : نویسنده : fsra40860 بازدید : 112 تاريخ : يکشنبه 22 مرداد 1396 ساعت: 1:08